شما برای چه زنده‌اید؟
?شما برای چه زنده‌اید؟
حتما برای شما هم پیش آمده که از خودتان بپرسید: «معنی زندگی من چیه؟ برای چی زنده‌ام؟» به زعم من آدمی به حکم آدم بودنش، هرچقدر هم که غافل و باری به هر جهت زندگی کند، باز هم روزی فرامی‌رسد که مقابل این سوال قرار بگیرد و دچار فلسفه شود. داستان کتاب «معنای زندگی» از ویل دورانت هم از همین سوال شروع می‌شود. مرد مرتب و خوش‌پوشی به ویل می‌رسد و می‌گوید: «قصد دارد خودش را بکشد مگر اینکه فیلسوف بتواند دلیل معتبری برای او بیاورد که این کار را نکند» ویل دورانت به آن مرد دلایل پیش‌پا افتاده و راهکارهای دستمالی شده‌ای ارائه می‌دهد که طبعا مقبول نمی‌افتد و معلوم هم نمی‌شود بالاخره آن مرد چه بلایی سر خودش می‌آورد.
بعد از این اتفاق ویل دورانت نامه‌ای جذاب می‌نویسد به آدمهای معروف دنیا، به رهبران سیاسی، برندگان نوبل، فیلسوفان و نویسندگان، اهالی فکر و اندیشه و برای آنها شرح بدبینانه‌ای از جهانِ پس از انقلاب صنعتی می‌دهد که چگونه خانه‌ها نابود شده و خانواده‌ها از هم گسسته و اخلاق رو به افول است و عشق به همخوابگی تقلیل پیدا کرده و در نهایت خدایی که تسلی‌بخش آلام و دردها بود از صحنه ناپدید شده و می‌نویسد: «خواهش می‌کنم لحظاتی از وقتتان را به من اختصاص دهید و به من بگویید زندگی برای شما چه معنایی دارد؟ چه چیزی باعث می‌شود ناامید نشوید و همچنان ادامه دهید. دین چه کمکی ـ اگر هست ـ به شما می‌کند، سرچشمه‌های الهام و انرژی شما چیست، هدف و انگیزه کار و تلاشتان چیست، تسلی‌ها و خوشی‌هایتان را از کجا پیدا می‌کنید و دست آخر، گنجتان در کجا نهفته است؟»
کتاب جذابی است. اگر پس از خواندن هفت فصل اول دچار یأس فلسفی نشده و خودتان را سرپا نگه دارید و خودکشی نکنید، از فصل هفتم که جواب تک‌تک آدمهای معروف و معتبر علم و ادب و سیاست، بررسی می‌شود، فکرتان راه می‌افتد و افق‌های جدیدی به رویتان باز می‌شود.
اما به نظر من می‌شود همین نامه را ساده و مختصرتر به تمام آدمهای معمولی دنیا ارسال کرد. به کسانی که نه ادیب‌اند، نه فیلسوف و روانشناس و رهبر. به‌نظر می‌رسد اتفاقا معنای زندگی و چشمه‌های الهام بخش در میان آدم معمولی‌ها پررنگ‌تر در جریان است اگرچه ممکن است آنقدرها عمیق به نظر نیاید. ضمن اینکه انسان، انسان است و احساساتش در هر لباسی که باشد همان است که هست. خودم تصمیم گرفتم به نامه‌ی دورانت جواب بدهم. بی‌پیرانه و واضح برای چند سال دیگر خودم که شاید بیش از الان دچار دو دلی باشم. شما هم بنویسید و اگر دوست داشتید به دستمان برسانید که منتشرش کنیم، شاید معنای زندگی شما بتواند دیگری را از پوچی نجات دهد. شاید استدلال‌های شما راه جدیدی برای فردی در لبه‌ی پرتگاه باشد. شما برای چه زنده‌اید؟ معنای زندگی شما چیست؟
